Een onwijsleuke klik. Aan Jan zijn houding kon je merken dat hij zichzelf kon zijn bij Bart en niet de behoefte had zich anders voor te doen. Hij nam Bart serieus.
de ouders van Jan (10)
Milou (17)
Beste Lezer,
Bij deze mijn referentie voor mijn college Bart Burggraaff.
Ik werk al jaren samen met Bart vanuit verschillende functies binnen de jeugdhulpverlening.
Ik ken Bart als een zeer betrokken, betrouwbare en professionele collega.
Bart heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel en is een echte verbinder. Hij heeft in de jaren een groot netwerk opgebouwd en mensen zijn erg op hem gesteld. Ik heb in verschillende casussen met Bart samen gewerkt. Casussen waarin sprake was van crisissituaties en multiprobleemgezinnen. Hierin is hij iemand die zich flexibel kan opstellen, groot analytisch vermogen heeft en snel kan inschatten wat iemand of de situatie nodig heeft en hierin ook het overleg/samenwerking zoekt. In gesprek met mensen heeft hij een groot empathisch vermogen, kan goed luisteren en is in staat de belangen te behartigen van alle partijen.
Met vriendelijke groet,
Rebecca Weij
Schoolmaatschappelijk werker/Jeugdhulpverlener.
Ik voelde me hartstikke serieus genomen en voelde me op mijn gemak. Tijdens de exposure-oefeningen ging Bart mij behoorlijk prikkelen door dicht en dreigend in mijn buurt te komen. Dat vond ik in eerste instantie vervelend en eng. Ik voelde mij een beetje in een hoek gedreven, maar daarna kwam ik erachter dat het hoorde bij de behandeling om mijn angst te overwinnen en niet kwaad was bedoeld.
Jilles (16)
Bart is een warme, eerlijke en prettige persoonlijkheid die de vinger goed op de zere plek weet te leggen. Wat ik erg prettig vond was dat hij mij volledig serieus nam en mij nooit het gevoel gaf dat iets gek was en mij daarmee in mijn waarde liet. Hij heeft een enthousiaste werkhouding en hij nam ook altijd uitgebreid de tijd wat ik erg fijn vond. Hij is flexibel en kundig.
Soms wel wat chaotisch, af en toe stoorde het me iets als ik het gevoel kreeg dat de sessie niet goed was voorbereid (tijdens sociale netwerkstrategieën). Maar vooral ben ik hem dankbaar voor zijn hulp. Hij heeft goed ingeschat dat de systemische methode een goede optie was voor ons gezin. We hebben de verbinding weer gevonden met elkaar.
Linda
Anna (16)
Geert (12) is behandeld tegen tics. Zijn tics zijn na de behandeling grotendeels verdwenen. De last die hij voor de behandeling ervoer aan de tics was op schaal van 0-10 een 8. Momenteel ervaart hij nog een last van een 3 op schaal van 0-10.
Nick had last van angsten. Hij durfde niet in zijn eigen bed te slapen en sliep op een matras bij ons in de kamer. Het werken met schema's op een whiteboard werkte goed voor Nick. Toen Nick wist wat hem wel en en niet hielp om in zijn eigen bed te slapen ging het oefenen steeds beter. Ook de ideeën die wij als ouders hebben opgedaan, hebben ons geholpen om Nick in zijn eigen bed te laten slapen.
De ouders van Nick (12)
Onderstaand artikel komt uit een transitiekrant van Parlan, ten tijde van de transitie jeugdzorg.
“Ik ben vader en moeder tegelijk.”
Bart Burggraaff van Parlan begeleidt een gezin thuis en gaat langs om een interview te maken voor deze krant. Boaz (10) zit boos op zijn kamer. Na een kort kussengevecht verschijnt er weer een lach op zijn gezicht. Het interview met hem en zijn moeder Sanne begint. Over hulp in de thuissituatie.
“BJZ had mij doorverwezen naar het algemeen maatschappelijk werk van De Wering. Die stuurden mij door naar Parlan en dachten specifiek aan Bart. Dat hebben zij goed aangevoeld. Het klikte meteen!”
“Ze helpen mij bij de opvoeding. Die vind ik zwaar. Ik ben alleen en eigenlijk vader en moeder tegelijk. Door gezondheidsproblemen kan ik niet alles doen. Erg moeilijk voor Boaz.” Bart helpt om duidelijker de dagelijkse regelmaat neer te zetten. Bart gaat ook mee naar instanties en school. “Boaz werd gepest op school. Na een gesprek zijn afspraken gemaakt met de pester en Boaz. Nu gaat het goed. Ook kon Boaz moeilijk vrienden maken. In overleg met Bart is hij naar scouting Jutters Rainiero gegaan. Hij heeft het super naar zijn zin!”
“Hulp bij mij thuis en niet op een kantoor vind ik veel persoonlijker. Dan kan ik gewoon mezelf zijn.”
“Mama en ik hebben vaak ruzie”, vult Boaz aan, “Als we gepraat hebben gaat het beter.” Sanne: “Na zo’n gesprek begrijpen we elkaar beter en bieden zelfs excuses aan.. Laatst zei Boaz dat ik altijd zo door hem heen praat als hij iets vertelt. Tja, ik heb ADHD, dus daar moet ik rekening mee houden.”
“Eigenlijk weet ik weinig van de veranderingen in de jeugdhulp. Ik ben meer met mijn zoon en mezelf bezig. Ik heb er ook nergens over gehoord. Maar ik ben wel een beetje bang dat ik geen hulp meer krijg. Want de gemeente vindt misschien wel dat het bij mij wel meevalt. Dat er ergere gevallen zijn.”
Boaz en Bart Burggraaff
Met de gemeenten is afgesproken dat hulp die voor 1 januari 2015 is gestart door Parlan wordt voortgezet.
(de namen zijn fictief zoals afgesproken met betrokkenen)